Zielone brzegi Zagórskiej Strugi

Leszek Winczewski, dyrektor Domu Kultury Spółdzielni Mieszkaniowej „Janowo” w Rumi najwyżej ceni zielone płuca miasta. Zarówno te „wewnętrzne” czyli tereny parkowe w Janowie i przy ul. Starowiejskiej, jak i te „zewnętrzne”, czyli okalające Rumię.

Miejscem, którego walorów estetycznych i rekreacyjnych jego zdaniem przecenić nie sposób są natomiast brzegi Zagórskiej Strugi w górnym biegu rzeki.

Z racji odległości od centrum miasta i trudności w dojeździe samochodem mało kto się tam zapuszcza. A szkoda, bo warto. Zagórzanka wije się malowniczo wśród zielonych wzgórz Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego – mówi Leszek Winczewski. – To wymarzone miejsce do zorganizowania majowego czy letniego pikniku. Wokół drzewa, trawa, w tle spokojny szmer Zagórskiej Strugi i szum drzew. Miejsce samo w sobie jest piękne, ale możne by je jeszcze uatrakcyjnić. Aż się prosi o wprowadzenie tam jakichś ułatwień dla miłośników cywilizacji. Warto by ustawić jakieś ławeczki, stoliki, może miejsce na ognisko, wiatę. Nie mówię, że na całej długości rzeki, czy bardzo daleko od miasta, ale z pewnością choćby jeden tego rodzaju rekreacyjny placyk by się przydał. Tym bardziej, że można by to zrobić niewielkim kosztem.

A chrupiąc na brzegu Zagórzanki rogaliki domowej roboty warto posłuchać o czym szumią zwieszające się nad samym nurtem gałęzie drzew. Mają co opowiadać. Dawno temu, czyli na początku XIX wieku, kiedy powstawał gdański Nowy Port do jego budowy wykorzystywano deski z koleczkowskich lasów. Bale ściętego drewna wrzucano do jeziora Marchowego i Zagórską Strugą spławiano aż do tartaków w Starej Pile. Wybudowano nawet system kaskad, który ułatwiał drzewom podróż.