Krąg Arasmusa w Kiełpinie - o planach na nadchodzący rok przy wspólnej kawce ZDJĘCIA, WIDEO

Spotkanie członków stowarzyszenia Krąg Arasmusa odbyło się w nowej świetlicy wiejskiej Wspólna Chata, mieszczącej się w przepięknie odrestaurowanym budynku przykościelnym. Mieści się tu również filia Miejskiej i Powiatowej Biblioteki Publicznej w Kartuzach.
Po krótkiej modlitwie w intencji rychłej beatyfikacji ks. Antoniego Arasmusa, Elżbieta Antkiewicz, bibliotekarka, a jednocześnie prezes stowarzyszenia, przedstawiła obszerną fotorelację z wyprawy do gminy Stężyca. Poza zwiedzaniem miejsc martyrologii, złożeniem kwiatów i zapaleniem zniczy, w Szymbarku odbyła się II edycja konkursu "Ks. Antoni Arasmus w gronie męczenników II wojny światowej". Pisaliśmy na ten temat wcześniej.
Dla osób, które nie wzięły udziału w wyprawie do Szymbarku, ale również dla tych, które uczestniczyły w II etapie projektu "O czym szumią kaszubskie lasy...", taka prezentacja na dużym ekranie zdjęć z tego dnia, okraszona opowieściami i ciekawostkami w wykonaniu pani Elżbiety, była na pewno miłą niespodzianką.

Elżbieta Antkiewicz stara się podczas cyklicznych spotkań Kręgu Arasmusa stwarzać atmosferę rodzinnej bliskości. Tak było również tym razem. Był czas na modlitwę, był czas na życzenia i radosne "Sto lat" dla pani Ewy, która obchodziła okrągłą rocznicę urodzin.
- A może są tu osoby, które po raz pierwszy dziś z nami się spotykają? - pytała pani Ela. Gdy wstały panie i panowie, którzy dołączyli do stowarzyszenia w ostatnim czasie, jego szefowa ogłosiła, że odtąd nie są panią, panem, tylko np. Krysią, Wojtkiem czy Alą. - My tu wszyscy tworzymy rodzinę, a w rodzinie nie ma pań i panów. Wszyscy są sobie bliscy i bez względu na wiek, tak staramy się nawzajem traktować.

Jak podkreśla przy każdej okazji Elżbieta Antkiewicz, przede wszystkim jest bibliotekarką i każde jej działanie skupia się głównie na książce i jej czytelniku. Stowarzyszenie Krąg Arasmusa to jej odskocznia od pracy zawodowej, a ponieważ ma w sercu dużo miejsca do kochania, również tej działalności oddała sporą jego część.
Powstanie biblioteki w samym sercu Kiełpina było jej marzeniem od zawsze. I udało się, dzięki ogromnym staraniom bpa Arkadiusza Okroja (wówczas jeszcze proboszcza parafii pw. św. Michała Archanioła w Kiełpinie) i władz samorządowych gminy Kartuzy, z burmistrzem Mieczysławem Grzegorzem Gołuńskim na czele.
Dziś jest biblioteka, ale też świetlica, gdzie mogą ćwiczyć, spotykać się artystyczne grupy z Kiełpina. Jedną z sal wykorzystuje na próby Teatrzyk Kiełek pod kierownictwem Reginy Olszewskiej. Pani Renia została w sposób szczególny uhonorowana przez Mirosława Paczoskę, sołtysa i radnego Kiełpina, podczas uroczystości oddania świetlicy do użytku publicznego. Do życzeń dołączyli się wówczas burmistrz Kartuz i marszałek pomorski.
Życie w świetlicy Wspólna Chata kwitnie, a Elżbiecie Antkiewicz nie brakuje pomysłów na to, by nigdy kwitnąć nie przestało.

To jeden z pomysłów Elżbiety Antkiewicz dla stowarzyszenia Krąg Arasmusa i wszystkich mieszkańców Kiełpina i okolic. Miejsce, w którym powstała filia kartuskiej biblioteki i świetlica Wspólna Chata, to miejsce szczególne - dawny budynek gospodarczy kiełpińskiej parafii. Ile wiąże się z nim wspomnień? Na co był kiedyś wykorzystywany, czemu służył? Na pewno najstarsi mieszkańcy Kiełpina mogliby wiele na ten temat opowiedzieć, a być może zdradzić jakieś sekrety? Takie wieczornice wspomnieniowe mogłyby gościć osobę wyjątkową, związaną z historią Kiełpina od najdawniejszych lat. Aż prosi się, żeby pierwszym takim gościem był ks. Tadeusz Misiorny, były proboszcz - jedyny z byłych żyjących duszpasterzy, poza biskupem Arkadiuszem.
Pomysłów na gości jest wiele. Mógłby być to autor książek o Kiełpinie - Dariusz Dolatowski, który dokopał się swoimi sposobami różnych smaczków z życia społeczności Kiełpina. Mogłyby to być osoby blisko związane ze śp. ks. Tadeuszem Gregorkiewiczem (nie tylko osoby z Kiełpina), również proboszczem tej parafii. Takie spotkania wywołałyby dyskusję i być może każdy z obecnych miałby coś do powiedzenia.
Co najistotniejsze, w tym cyklu wspomnieniowym główną rolę powinien grać nasz kapłan męczennik, śp. ks. Antoni Arasmus, o którego beatyfikację wciąż się modlimy.

We Wspólnej Chacie wciąż coś się dzieje. Zgodnie z życzeniem wypowiedzianym w dniu otwarcia przez burmistrza Mieczysława Grzegorza Gołuńskiego, Wspólna Chata żyje. Przybywa czytelników w bibliotece, przybywa osób i grup zainteresowanych próbowaniem w tym miejscu swoich artystycznych talentów.
Nowym pomysłem Elżbity Antkiewicz są półferie dla dzieci z Kiełpina, podczas których mogłyby poznać tajniki malarstwa czy robótek ręcznych, takich jak szydełkowanie czy dzierganie szalików na drutach.
Pomysły na wykorzystanie pomieszczeń świetlicowych rodzą się z dnia na dzień, a jeśli przy okazji wzrośnie liczba czytelników w kiełpińskiej bibliotece, to już cel zostanie osiągnięty w stu procentach.
- Zależy mi na tym, aby nie tylko biblioteka, która jest moim oczkiem w głowie, ale również świetlica Wspólna Chata żyła - mówi Elżbieta Antkiewicz. - Możecie tu państwo przyjść w każdej chwili, gdy tu jesteśmy. Macie ochotę na pogaduchy z przyjaciółką, sąsiadką, przyjdźcie na kawkę do Eli. Tu znajdziecie miejsce, gdzie można napić się herbatki, kawki i spokojnie porozmawiać. Jeśli przy okazji odwiedzicie bibliotekę, wypożyczycie książkę, to będziemy podwójnie szczęśliwi. Zapraszam, Wspólna Chata powstała dla was - dodaje Elżbieta Antkiewicz.