Parafia Jakuba Apostoła w Ostrowitem

Parafia w Ostrowitem założona została przez komtura tucholskiego Dietricha von Lichtenhain w 1338 roku. Jest najstarszą w diecezji pelplińskiej. Kościół na górze św. Jakuba (zwanej tak od dawien dawna) powstał w 1402 roku. Przy świątyni w Ostrowitem działało bractwo św. Jakuba, które powołane zostało do opieki nad pielgrzymami. I z tego powodu, prawdopodobnie, parafia otrzymała takiego patrona. Pierwsza wzmianka o proboszczu pochodzi z 1416 roku. Według dokumentów funkcję tę sprawował Johan Ossenbrugghe. Świątynia w Ostrowitem aż do marca 1907 roku miała kościół filialny parafii w pobliskim Silnie. To tutaj po wielkim pożarze w 1653 roku odbywały się msze, a na plebani zamieszkał ostrowicki proboszcz. Tuż przed tą tragedią w ostrowickim kościele była wizytacja. Już wówczas świątynia miała ołtarz główny i dwa ołtarze boczne. Pożar strawił jednak całe wyposażenie. Udało się je odbudować dopiero ponad sto lat później. Wówczas ufundowane zostały dwa boczne ołtarze: Krzyża Pańskiego i na Chwałę św. Jakuba Apostoła. Ostatni ufundowali parafianie w 1753 roku. Ołtarz Krzyża Pańskiego z kolei podarowała Elżbieta Sztoltmann, żona ówczesnego sołtysa Ciechocina. W głównym ołtarzu znajduje się replika rzymskiego wizerunku Matki Boskiej Śnieżnej z 1766 roku. W kościelnej wieży znajduje się najstarszy dzwon z 1654 roku, który nie jest używany ze względu na pęknięcia. Drugi dzwon, mniejszy, używany do dzisiaj pochodzi z 1876 roku. Najcenniejszymi zabytkami parafii jest kielich mszalny z XVII wieku oraz monstrancja o kształcie wieżyczkowatym. Parafia w Ostrowitem to także kaplica św. Marcina w Ciechocinie, która zachowała swój XVIII wieczny ołtarz. Kaplica pierwotnie znajdowała się w nieistniejącej już wsi Kozemin, leżącej po drugiej stronie Jeziora Ciechocińskiego. w 1454 roku została przeniesiona przez mieszkańców Ciechocina. Przyczynę takiego przebiegu zdarzeń upatruje się w powolnym upadku wsi Kozemin. Swoją kaplicę w tej parafii mają także mieszkańcy Agry Ostrowite, byłego PGR. Kaplica Bożego Miłosierdzia istnieje od 1991 roku. W parafii są także trzy przydrożne kapliczki.

1187
wiernych skupia parafia proboszcza Matyji z Ostrowitego. Należą do niej też Agra Ostrowite i Ciechocin

1502
to największa liczba wiernych w ostrowickiej parafii, którą odnotowano w księgach kościelnych z 1939 roku

Lektorki parafii
Ostrowite: Agnieszka, Dorota, Anna i Dominika Majer, Alicja Cybulska, Karolina Mazur, Barbara Stanke, Oliwia Sreberska, Kamila Kuczkowska i Natalia Adrych.

Ciechocin: Malwina Leszczyńska, Michalina Duziak, Magdalena Jabłońska i Wioletta Ciborska.

Agra Ostrowite: Julia i Oliwia Barańczak, Agata Kierszk, Marta Łangowska i Żaneta Kawalec.

Ministranci
Ostrowite: Bartosz i Sebastian Stosik, Aleksander Cybulski, Jakub i Kevin Prądzińscy, Klaudiusz Sreberski.

Ciechocin: Łukasz Charpkiewicz, Damian Wenda, Marcin i Mikołaj Kosiedowscy, Miłosz Kluza, Jacek Przybylski, Józef i Dariusz Piechowscy, Tomasz Sala.

Agra Ostrowite: Marcin Leszczyński, Jordan Kluza, Szymon, Jakub i Błażej Jędrzejewscy, Patryk Trzebiński, Dawid Meller, Szymon Mazurkiewicz, Mateusz Kiedrowicz, Maciej Łangowski.

Msze święte
Ostrowite
kościół pw. św. Jakuba Apostoła: niedziele i święta - 7.30, 11.00, święta zniesione - 17.15, dni powszednie - 17.00

Ciechocin
kościół pw. św. Marcina: niedziele i święta - 9.15, święta zniesione - 16.00.

Agra Ostrowite
kaplica Bożego Miłosierdzia: niedziele i święta - 18.30, 11.00, święta zniesione - 18.30

Kościół - najważniejsze miejsce w stolicy
Ostrowite, gm. chojnice (niem. - Osterwick), uznane jest za stolicę Kosznajderii, czyli teren położony w trójkącie Chojnice - Tuchola - Sępólno zasiedlone w XIV-XV w. przez ludność niemiecką wyznania rzymskokatolickiego, sprowadzoną głównie z okolic Osnabrück. Początkowo stolicą uznane było pobliskie Siolno leżące na trasie z Chojnic do Tucholi.
Gotycka świątynia pw. św. Jakuba Apostoła wzniesiona została w 1402 roku przez Krzyżaków. Kościół przechodził różne koleje losu. Był zniszczony i obrabowany podczas potopu szwedzkiego. Wypalona wieża, pierwotnie w całości murowana i pokryta ceramiką, została odbudowana w połowie drewnem i pokryta gontem w 1683 roku. Staraniem obecnego księdza proboszcza Kazimierza Matyji sukcesywnie jest remontowana. Jeden z ołtarzy z kolei jest otoczony opieką przez rodzinę Stoltmann, która w czerwcu 2008 roku zakończyła jego, trwający cztery lata, remont. Nie bez powodu rodzina ta poświęciła się tej parafii. Ołtarz bowiem został w 1753 roku ufundowany przez Elżbietę, żonę Pawła Sztoltmanna, ówczesnego sołtysa Ciechocina. Ród swoich korzeni upatruje właśnie w Kosznajderii.

Z proboszczem Kazimierzem Matyją, rozmawia Maria Sowisło

Jest ksiądz duszpasterzem parafii w Ostrowitem, Ciechocinie i Agrze Ostrowitem. Jaka jest specyfika tak dużej parafii?
Mamy dwa zabytkowe kościoły. W Ostrowitem udało nam się wykonać niezbędne remonty. Teraz jest czas na kościół w Ciechocinie. Musimy wymienić szybko deski, którymi obita jest wieża. Kto wie ile lat mają te deski? Trzeba też wymienić stare, drewniane okna. Na to wszystko jednak potrzebujemy pieniędzy. Piszemy więc wnioski o dofinansowanie, między innymi, do marszałka województwa. Te trzy wsie są bardzo specyficzne, bo popegeerowskie. Nigdy bym już nie chciał wrócić na parafię do miasta, choć przez wiele lat służyłem właśnie w miastach takich jak Gdynia czy Starogard Gdański. Kiedyś w ogóle sobie nie wyobrażałem żebym mógł przyjść na wieś. Teraz jednak zapuściłem tutaj korzenie. Pochowałem tu matkę, ojca i brata. Sam też mam tutaj miejsce na cmentarzu przy kościele. Może kiedy mnie już nie będzie, to parafianie zmówią zdrowaśkę w mojej intencji mijając mój grób w drodze do kościoła? W Ostrowitem i Ciechocinie mamy bowiem jedyne w powiecie czynne cmentarze przy kościele. Z wiekiem człowiek robi się najwyraźniej bardziej praktyczny. Ja chyba bardziej ze względu na stan zdrowia, bo nigdy nie wyobrażałem sobie mieszkać w sąsiedztwie cmentarza. Teraz patrząc przez okno odmawiam za bliskich zmarłych modlitwy.

Czy właśnie ze względu na popegeerowską specyfikę parafii udostępnił ksiądz w tym roku salkę katechetyczną na przedszkole?
Przedszkole było potrzebne. Dzieci uczęszczające do przedszkola mają zupełnie inny, lepszy start w szkole. Cieszę się, że z taką inicjatywą przyszła do mnie Lucyna Borzyszkowska. A świetlica Caritasu "Oaza" naprawdę była potrzebna. Proszę kiedyś zobaczyć ile tam przychodzi dzieci. Świetlica również stara się pozyskać pieniądze na zajęcia i wyjazdy z dziećmi. Czasem udaje się nam, tak jak z programu Równać Szansę. Jestem dumny zarówno ze świetlicy, jak i z pogotowia krawieckiego, które założyły mieszkanki Ciechocina. Takie inicjatywy są cenne i należy je wspierać. Kobiety też sobie chwalą wspólne szycie maskotek, a ostatnio prócz maskotek zajmowały się przecież tylko gaciami, tymi ze Swornegaci. I nie można zapomnieć o kabarecie Ciacho, również z Ciechocina. W mojej parafi imieszkają naprawdę bardzo wartościowi ludzi, którzy starają się odnaleźć siebie. Gdyby jeszcze chętniej do kościoła przychodzili, byłbym szczęśliwy...