Puckon w Zespole Szkół Ogólnokształcących w Helu

INFORMACJA O IMPREZIE:

Nazwa imprezy: PUCKON 2007;

Opis imprezy:
Puckon to weekendowa impreza wyjazdowa dla ludzi znudzonych siedzeniem przed komputerem i otwartych na nowe formy rozrywki i sportu . Podczas trwania uczestnicy biorą udział w kilkunastu bardzo różnych Terenowych Grach Fabularnych, osadzonych czy to w realiach historycznych, czy tych znanych z literatury fantastycznej. Flagowym produktem są rozgrywano na żywo emulatory znanych gier komputerowych. Gry rozgrywane są zarówno w dzień, jak i nocą, tym razem również na wyjątkowym terenie udostępnionym przez Muzeum Obrony Wybrzeża . Do tego odrobina kultury: koncert harfiarki Barbary Karlik i nocne pokazy filmów klasy "Z" - innymi słowy, mało czasu na sen. Komplet informacji o grach i punktach programu znajduje się na stale aktualizowanym serwisie internetowym www.puckon.pl oraz na stronie Stowarzyszenia Twórców Gier FUNREAL - www.funreal,org.

Informacje dodatkowe:

O Puckonie...
Festiwal Puckon jest imprezą, promującą Terenowe Gry Fabularne jako nowy rodzaj aktywności fizycznej. W połączeniu z ciekawą linią fabularną uczestnicy będą budować swoje zespoły, rywalizować oraz negocjować z pozostałymi. Taka fuzja to niebanalny sport pozwalający równocześnie uczyć się różnych technik z zakresu psychologii, socjologii i taktyki. Grupę docelową stanowią zarówno wieloletni miłośnicy TGF jak również osoby chcące dopiero rozpocząć przygodę z opisywanym tematem. Nie ma znaczenia wiek, płeć czy inne podziały, program jest kierowany do wszystkich, jednakże zdajemy sobie sprawę, że trzon grupy uczestniczące będą stanowić młodzi ludzie, którzy dzięki uczestnictwu w zlocie nawiążą wiele przyjaźni, wykształcą umiejętność współpracy, wspólnego dochodzenia do konsensusu, twórczego myślenia. Organizacja wiąże się również z propagowaniem aktywnego stylu życia – chcemy bowiem realia osadzone często w grach komputerowych czy planszowych przenieść na grunt realnego świata, co wiąże się z zamianą krzesła przed komputerem na zmęczenie nóg trzydniowym aktywnym, niekonwencjonalnym wypoczynkiem.

O Terenowych Grach Fabularnych:
PUCKON 2010 jest trzydniowym festiwalem terenowych gier fabularnych, który pozwola zaprezentować twórcom gier z Pomorza zaprezentować swoje produkcje, zaś uczestnikom wziąć udział w nowym typie aktywności fizycznej.

Czym są terenowe gry fabularne?
Terenowe Gry Fabularne to forma teatru improwizowanego. Istnieją bardzo liczne typy TGF, różniące się podstawowymi założeniami, celami do osiągnięcia, konstrukcją mechaniki gry i fabuły. Łączą w sobie elementy sztuki, nauki z silną podbudową psychologiczną i elementami rywalizacji sportowej. Pozwala to zaplanować i osiągnąć szerokie spektrum efektów dla uczestników - od dobrej zabawy z elementami rywalizacji, przez efektowne teatralny show, indywidualne i grupowe efekty terapeutyczne, po zdobywanie wiedzy z zakresu kultury, historii a nawet ekonomii, zarządzania, komunikacji interpersonalnej i międzykulturowej.

Historia i korzenie

O ile formuła teatru czy sportowej rywalizacji nie wymaga tłumaczenia z kategorii "skąd się to wzięło i czemu służy", o tyle w kontekście mało znanego narzędzia jakim są TGFy warto przywołać przede wszystkim źródła leżące głęboko w psychologii. Najbliższa terenowym grom fabularnym jest szeroko stosowana w psychologii drama – uważana obecnie za jedną z najbardziej efektywnych metod edukacyjno - profilaktycznych. Warto poświęcić jej kilka zdań, aby nasz program i jego potencjalne efekty stały się całkowicie jasne.

Czym jest drama?

Drama wyrosła z praktyki teatru, by przenieść się do edukacji - rozumianej nie tylko jako działalność szkolną, ale również szkolenia i kursy w międzynarodowych korporacjach. Pojęcie "drama" wywodzi się z jęz. gr. i znaczy "działam"; "usiłuję". Drama jest więc metodą, która polega na nauczaniu przez działanie. Metoda dramy angażuje nie tylko zdolności intelektualne, ale umożliwia wykorzystanie wszystkich zmysłów, a także, a może przede wszystkim sfery uczuciowej. Jak ważną rolę spełniają uczucia w naszym życiu, o tym nikogo nie trzeba przekonywać. Żadne nasze działanie nie jest nigdy wynikiem przemyśleń czysto rozumowych. Cała egzystencja jest nierozerwalnym splotem i nieustannym wzajemnym przenikaniem się rozumu i uczuć. Drama jest więc nauczaniem przez działanie włączające emocje i wyobraźnię. Uczestnik, wchodząc w rolę, rozwiązuje problemy innych ludzi, ale jednocześnie swoje własne.

Drama uczy samodzielności myślenia i działania, aktywności i otwartości, rozwija emocje i fantazję, także elokwencję i plastykę ciała. Jej zespołowy charakter pracy kształtuje dyscyplinę, uczy zgodnego współżycia i współdziałania. Stąd można powiedzieć, że drama jest miejscem kształtowania charakteru i woli, miejscem wzbogacającym sferę przeżyć i wrażliwości.

Głównym sposobem pracy w dramie jest "bycie w roli". Słowo "rola" kojarzy się ze sztuką teatralną. Istnieją jednak zasadnicze różnice:
- w teatrze mamy najczęściej do czynienia z podziałem na widzów i aktorów; w dramie nie ma takiego podziału, zaangażowani są wszyscy uczestnicy;
- w teatrze aktor odgrywa rolę, aby wzbudzić uczucia i refleksję w widzach - w dramie zadaniem jest nie granie dla innych, ale wczucie się w jakąś postać albo osobiste przeżycie określonej sytuacji;
- aktor otrzymuje gotowy scenariusz i dialogi - w dramie ściśle określona jest tylko sytuacja wyjściowa - dalej jest sporo miejsca na improwizację.

Gry fabularna - pochodna dramy.
Sukces dramy jako metody edukacyjnej pozwolił na narodzenie się gier fabularnych. Jest to de facto odmiany dramy, dająca priorytet rozrywce, a nie nauce. Gry fabularne, które pojawiły się w latach 70tych XX wieku szybko odniosły sukces, stając się nowym sposobem spotkań z przyjaciółmi i alternatywą dla oklepanych sposobów spędzania czasu. Gracze - uczestnicy, przybierając role wyimaginowanych postaci zarówno z wymyślonych jak i realnie istniejących czasów i miejsc opisują i przeżywają opisywane przez Mistrza Gry przygody. Ukochane przez młodzież na całym świecie, powróciły tylnymi drzwiami do edukacji na przełomie XX i XXI wieku: stały się jednym z ulubionych narzędzi trenerów szkolących pracowników korporacji w takich tematach jak negocjacje, komunikacja, budowanie zespołu czy przywództwo. Z kolei większa dbałość o świat opisany (najpopularniejsze systemy gier fabularnych liczą sobie nawet kilkadziesiąt podręczników) pozwoliła poszerzyć gry fabularne o całkiem nowy aspekt edukacyjny. Gry opisujące realne wydarzenia historyczne pozwalają uczestnikom poznać je od środka, nie tylko ucząc się historycznych faktów i kontekstu
kulturowego, ale również zrozumieć motywy jakimi kierowali się ważne postacie historyczne.

Terenowe gry fabularne

Obecnie jest to najciekawsza odmiana gier fabularnych. Największe światowe produkcje skupiają kilka tysięcy graczy rozgrywających grę podczas kilku dni. Podstawowy podział tych gier zależy od poziomu ważności mechaniki i fabuły.

Gry organizowane przez nas w trakcie konwentu PUCKON mają silniejszy aspekt mechaniczny i skierowane są bardziej do grup, niż indywidualnych graczy. Podstawowe założenia wywodzą się z psychologii społecznej. Poczynając od słynnego eksperymentu wybitnego amerykańskiego psychologa Muzafera Sherifa z 1954, który zastosował fabularyzowaną dramę grupową do sprawdzenia na jakiej podstawie ludzie dzielą się na "swoich" i "obcych", narzędzia te w wielu wariantach (psychodrama, Playback Theatre, social drama itd) rozwijane i stosowane są do dziś. Twórcy stowarzyszenia FUNREAL przygotowują swoje projekty stosując wiedzę z zakresu psychologii i socjologii, historii i kultury. Dzięki temu uczestnicy PUCKONu mają możliwość uczestnictwa w wyjątkowych przedsięwzięciach, rozwijających ich osobowość, zdolności komunikacyjne, uczuć kultury i historii w niebanalny i wyjątkowy sposób.

www.funreal.org