Wielki Tydzień. Oddać życie: rozważania ojca Marka Metelicy

W czytaniu Ewangelii przeznaczonej na wtorek Wielkiego Tygodnia słyszymy "Panie, dlaczego teraz nie mogę pójść za Tobą? Życie moje oddam za Ciebie. Odpowiedział Jezus: życie swoje oddasz za Mnie?"(J 13, 37). Są w XXI wieku miejsca, gdzie wyznawanie Chrystusa kosztuje życie.

Kilka dekad temu można było tak świadczyć w Polsce. Dzisiaj tego nie żądają. Czy zatem jest łatwiej i życie wiarą jest dostępniejsze dla każdego? Ile może kosztować życie Ewangelią chrześcijanina w Polsce? Obstrukcja społeczna? Może, ale tylko w niektórych środowiskach. Nazwanie moherowym beretem? Nawet często. Kpina czy nawet szyderstwo zniesione dla Ukrzyżowanego to jeszcze nie życie. Wypadnięcie z obiegu mód i trendów - czy do heroizmu urasta powstrzymanie się od zabaw w Wielkim Poście? Do bohaterstwa mamy zaliczyć, że zamiast do kawiarni czy supermarketu w niedzielę idę do kościoła?

Może bardziej boli, że Chrystus oczekuje ode mnie więcej niż wypełnianie praktyk religijnych - wszak przykazanie miłości nie wspomina o nich, ale o spojrzeniu przez pryzmat miłości na drugiego człowieka. Dziwne jest to, że gdy w Ogrójcu Piotr podejmuje próbę obrony Jezusa i odcina ucho jednemu z kohorty, to Chrystus torpeduje jego akcję, każąc odrzucić miecz, a nawet więcej - uzdrawia strażnika. Czyni dobro napastnikowi i wzór nam zostawia. Gdyby z wydeptywania ścieżek do świątyń płynęła życzliwość dla innych, a z pielgrzymek wyrzeczenie się oszukiwania. Gdyby nabożeństwa wypłukiwały obmowy, a oficjalne parady polityków po kościołach wykluczały wzajemne opluwanie się… Byłoby pięknie.

I znowu Piotr. Jeśli miał się zapierać, to lepiej by w ogóle nie szedł do pałacu Arcykapłana. Jak ci świętoszkowaci mają tak chodzić do kościoła, to lepiej, żeby tam się nie pokazywali. I błąd! Piotr - Petrus (skała) tam pęka, gorzko płacze i z tego wyrasta nowa osobowość. Trzeba nie tylko nie wykluczać obecności modlitwy, ale nadać jej nową, odnalezioną w skrusze wartość. Od tego doświadczenia Piotr staje się innym człowiekiem - dojrzewa.

Zanim wejdziesz do kościoła, staniesz pod krzyżem czy sięgniesz po różaniec zapytaj siebie - komu będziesz bliższy, komu będziesz bardziej bratem niż przed wejściem. Nie potrzeba od razu oddawać życia - na razie trochę czasu i serca - kilka dni zostało.